Boven de 40: meer dan 25 uur per week werken maakt je dom

Inhoud

55-urige werkweek verhoogt het risico op een beroerte met 33 procent
Boven de 40: cognitieve vaardigheden nemen af na 25 uur
Optimale werktijd: 21 tot 35 uur
Vloeibare intelligentie neemt af boven 40
Boven de 40: In de spits van het leven
Te veel werk: wat te doen?
Wat andere lezers erover hebben gelezen

Wie te lang achter het bureau blijft, wordt met het uur minder productief. Lange werkdagen veroorzaken stress, maken je moe en verstikken creativiteit. Maar: het maakt verschil of je 20 of 40 jaar oud bent. Australische wetenschappers van het Melbourne Institute of Applied Economic and Social Research komen tot de conclusie: vanaf je veertigste ben je door meer dan 25 uur per week werken ronduit dom...

55-urige werkweek verhoogt het risico op een beroerte met 33 procent

Ben je ouder dan 40? Dan moet je misschien professioneel een versnelling terugschakelen. Geen grap en ook geen opzettelijke leeftijdsdiscriminatie. Een wetenschappelijke studie uit Australië geeft aanleiding tot dit advies. We weten al heel lang dat overuren en overuren giftig zijn voor de lichamelijke conditie. Voor alle leeftijden. Een metastudie heeft nu de gegevens geanalyseerd van 25 individuele onderzoeken en 600.000 mensen in Europa, de VS en Australië. De onderzoekers komen tot de conclusie dat een 55-urige werkweek de kans op een beroerte met 33 procent verhoogt in vergelijking met een normale 35 tot 40-urige werkweek. Het risico op hart- en vaatziekten was 13 procent hoger voor degenen die veel werken.

Boven de 40: cognitieve vaardigheden nemen af na 25 uur

Maar de lange werkuren hebben een tweede effect: ze tasten onze cognitieve vermogens enorm aan. Kortom: uit de resultaten van het onderzoek bleek dat getroffenen minder goed konden onthouden, concentreren of creatief zijn. Wat hier opmerkelijk aan is: vanaf de leeftijd van 40 werd het effect steeds duidelijker. Iedereen die op de middelbare leeftijd van 40 jaar meer dan 25 uur per week werkte, leed onmiddellijk aan cognitieve achteruitgang. Of kortom: lange werktijden maakten de getroffenen dom. "Werk kan een tweesnijdend zwaard zijn", zegt Colin McKenzie van de Keio University in Tokio. “Het kan de hersenactiviteit tot op zekere hoogte stimuleren. Maar dan zorgt het voor uitputting en stress, wat weer leidt tot een merkbare afname van cognitieve vermogens.” Dus als je te veel werkt, komt het erop neer dat je een negatieve prestatiebalans hebt.

Optimale werktijd: 21 tot 35 uur

Dit valt samen met het onderzoek van de psycholoog Karl Ericsson van de Florida State University. Hij vertelde de BBC dat de toppresteerders gemiddeld 21 tot 35 uur per week werken, maar niet meer dan drie tot vijf dagen. Dat is de optimale werkdruk en leidt tot de beste resultaten - ongeacht de leeftijd.

Wie langer werkt, creëert sowieso niet automatisch meer. OESO-onderzoeken naar de correlatie van werkuren en werkresultaten komen tot opmerkelijke resultaten: de curve is geenszins lineair, integendeel: vanaf 50 uur per week daalde de productiviteit van de proefpersonen snel. De onderzoekers beschreven zelfs alles dat meer dan 56 uur per week overschreed als pure "tijdverspilling" (zie grafiek).

Vloeibare intelligentie neemt af boven 40

Zelfs als de productiviteit van ouderen regelmatig wordt benadrukt, wordt de pensioenleeftijd voortdurend verhoogd - het blijft een bevinding: vanaf de leeftijd van 40 zijn onze hersenen in principe niet in staat tot een 40-urige werkweek, zoals de norm is geworden de laatste decennia meer ontworpen. Volgens Colin McKenzie vallen we zelfs op 20-jarige leeftijd af als het gaat om logisch denken en het oplossen van problemen. Vanaf 40 jaar daarentegen kunnen we ons dingen moeilijker herinneren, patronen herkennen, mentaal niet meer zo behendig zijn (zie: "vloeibare intelligentie"). Immers: op oudere leeftijd verwerven we nieuwe cognitieve vaardigheden door onze ervaringen en emoties: op oudere leeftijd is aangetoond dat taalvaardigheid en sociale intelligentie toenemen, evenals het vermogen om zich op een taak te concentreren en afleidingen te negeren (zie: "Kristallijne intelligentie ").

Boven de 40: In de spits van het leven

Het probleem ermee: vooral in de vroege tot midden jaren 40 bevinden velen zich in de spits van het leven. Of zoals de Britten zeggen: in de "Sandwich Years". Het zenuwslopende werk gaat dan steeds vaker gepaard met privéverplichtingen - schoolgaande kinderen of zorgbehoevende ouders. Terugtrekken op het werk is om financiële redenen geen optie. Het huis wil afbetaald worden, de studie van de kinderen later gefinancierd en hun eigen pensioenvoorziening verzekerd. Een echt dilemma.

Te veel werk: wat te doen?

Uiteindelijk hebben de getroffenen niet al te veel opties om het probleem op te lossen. Het ligt voor de hand om de arbeidsduur te verminderen - bijvoorbeeld door deeltijdwerk. Maar je moet het wel kunnen betalen. Een alternatief is wat bekend staat als job sharing. Maar ook dat gaat gepaard met inkomensverlies.Het komt erop neer dat er meestal alleen een combinatie is van op vertrouwen gebaseerde werktijden en flexibele werktijdmodellen en/of thuiswerk of thuiskantoor om de genoemde effecten op zijn minst enigszins te dempen. Meer vrijheid in timing, met pauzes en een betere focus op je eigen bioritme kan een prestatieverhogend en motiverend effect hebben.